Je kruis opnemen
In de Evangeliën spreekt de Heere Jezus over het opnemen van het kruis. “En toen Hij de menigte met Zijn discipelen bij Zich geroepen had, zei Hij tegen hen: Laat wie achter Mij wil komen zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen” (Mark. 8:34). In de dagen van de Heere Jezus was kruisiging een bekende straf. De uitspraak is een schokkende metafoor. Het kruis dragen werd door de veroordeelde gedaan, net vóór zijn executie. De Heere spreekt over het kruis opnemen, Hem volgen en verloochening. Het spreekt van lijden en verlies. De discipelen (volgelingen) moesten de kosten hiervan berekenen, mogelijke vervolging en wellicht zelfs de dood. “Zo kan dan ieder van u die niet alles wat hij heeft, achterlaat, geen discipel van Mij zijn” (Luk. 14:33). Paulus schrijft in zijn laatste brief die speciaal geldt voor gelovigen van deze tijd, dat allen die godvruchtig willen leven in Christus Jezus, vervolgd zullen worden (2 Tim. 3:12).
Hangen aan een hout
“Christus heeft ons vrijgekocht van de vloek der wet door voor ons een vloek te worden, want er staat geschreven: Vervloekt is ieder die aan een hout hangt” (Gal. 3:13).
Pilatus vond geen kwaad in de Heere Jezus (Joh. 19:4) en de Joden kregen carte blanche van de Romeinen. De ‘normale’ straf voor godslastering was steniging (b.v. bij Stefanus).
Waarom werd de Heere gekruisigd? Als er onder de Israëlieten een zonde was begaan waarbij de doodstraf was uitgevoerd, kwam het voor dat de gedode persoon daarna aan een paal gehangen werd. De gehangene was vervloekt door God en moest dezelfde dag nog worden begraven (Deut. 21:22-23). Waarschijnlijk is dat de reden dat de leidslieden aandrongen op kruisiging, zodat de Heere Jezus naast publieke vernedering ook de Goddelijke vloek zou dragen. In hun blinde woede werkten ze mee aan Gods heilsplan. Als Zondeloze hing Hij als Vervloekte aan het hout tot ons eeuwig heil.
Simon, de kruisdrager
“En zij dwongen een voorbijganger, Simon van Cyrene, die van de akker kwam, de vader van Alexander en Rufus, dat hij Zijn kruis droeg” (Mark. 15:21). Simon was voor zijn gevoel op de verkeerde plaats en tijd, want ze dwongen hem het kruis van de Heere te dragen. Het kruis was de dwarsbalk (en woog ca. 45 kilo). Het moet een hele ingrijpende gebeurtenis geweest zijn in het leven van Simon. Deze Simon is waarschijnlijk dezelfde als Simeon, die Niger (= zwart) wordt genoemd en een profeet en leraar was te Antiochië (Hand. 13:1). Van een onwillige kruisdrager was Simon veranderd in een trouwe volgeling die zijn kruis vrijwillig opnam. Foto p 30 Simon van Cyrene-2
Verhoging aan het kruis
“En zoals Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, zo moet de Zoon des mensen verhoogd worden, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft” (Joh. 3:14-15).
Bij de kruisiging (Joh. 12:32) en bij Zijn opstanding en hemelvaart (Hand. 2:33), in Zijn lijden en in Zijn verheerlijking is de Heere Jezus uitermate verhoogd (Fil. 2:9).
Iedereen die opziet naar de Verhoogde aan het kruis en gelooft (zoals bij de slang in de woestijn), zal gered worden van de dodelijke beet van de slang.
“Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout, opdat wij, voor de zonden dood, voor de gerechtigheid zouden leven. Door Zijn striemen bent u genezen” (1 Petr. 2:24).
Dit werk bevindt zich in het publiek domein.
Brooklyn_Museum_-_Simon_the_Cyrenian_and_His_Two_Sons_Alexander_and_Rufus_(Simon_de_Cyr%C3%A8ne_et_ses_deux_fils,_Alexandre_et_Rufus)_-_James_Tissot.jpg