Gezalfde

Wanneer personen een speciale taak kregen van de Heere God dan werden ze gezalfd. Er werd dan een kruikje met olie over hun hoofd gegoten.
Dit werd gedaan bij priesters en koningen. Die persoon werd dan een gezalfde genoemd.
In andere talen is de gezalfde, de messias of de christus.
In het oude testament van de Bijbel wordt heel veel gezegd over De Gezalfde of Mijn Gezalfde. Het gaat dan om de Heere Jezus Christus Die nog moest komen.
Zoals bij de richteren zien we ook bij sommige koningen dat ze iets laten zien van Wie Christus is of zal zijn als Hij Koning is.

Saul

Al heel in het begin van de Bijbel wordt er verteld over koningen die oorlog voeren. Elk volk en soms zelfs elke stad had een koning. Het is dus niet zo vreemd dat het volk Israël ook een koning wilde, maar de Heere God had gezegd dat Hij hun Koning zou zijn.
Samuel moet Saul tot koning zalven. Saul was een kop groter dan de rest en heel erg knap om te zien.
Saul krijgt van de Heere God heilige geest die hem moet helpen bij zijn werk. Dit betekent niet dat Saul alles goed deed. Hij had wel heilige geest, maar hij moest daar naar luisteren. Saul deed niet altijd wat de Heere God had gezegd. Hij was een beetje gelovig en deed een beetje zijn eigen zin.
Dat kon niet goed gaan. Toen hij een paar keer ongehoorzaam was geweest, ging de Heere God op zoek naar een andere koning. De Heere nam de heilige geest weer van Saul terug. Samuel moest David gaan zalven.

Wanneer wij tot geloof komen, worden we verzegeld met Heilige Geest. We krijgen dus niet een beetje heilige geest die weer weggenomen kan worden. Wij krijgen een Geest die blijft. Door die Geest kunnen we de Bijbel begrijpen en door die Geest kunnen we praten met de Heere God. Door die Geest mogen we zeker weten dat we altijd een kind van God zijn en na ons sterven in de hemel zullen wonen.

David

David was een herder, net als Mozes. Een herder wil dat alle schapen genoeg te eten hebben en hij beschermt de schapen tegen gevaar van wilde dieren. De Heere Jezus zegt: Ik ben de goede Herder. De Heere Jezus wilde goed voor het volk zorgen.

David was nog jong toen hij gezalfd werd en was niet gelijk koning. Hij was dus wel de gezalfde, maar Saul was er nog.
Dit is ook zo bij de Heere Jezus Christus. Hij is de Gezalfde, de Messias, maar de satan is nu nog de god van deze tijd. Pas als Christus terugkomt, zal de satan gevangen genomen worden.

Wanneer Saul dood is, wordt David koning.
Het grote verschil tussen Saul en David is hun hart. Saul deed wat zijn eigen hart wilde. David was een man naar Gods hart. David deed wat Gods hart wilde. David overlegde met de Heere God wat hij moest doen.

David heeft ook veel liederen, psalmen, geschreven. Hij vertelt in de psalmen wat hij denkt. Soms is hij verdrietig of bang, want David heeft veel oorlog moeten voeren met de volken om hem heen. Maar altijd lees je dat hij op God vertrouwt. David noemt God zijn rots, schild, burcht, toevlucht, veilige vesting. Dat zijn alle dingen in de oorlog waarmee je veilig bent. David weet dat God voor hem zorgt en hem beschermt. Dat mogen wij ook weten. Paulus zegt dat als we geloven, we met Christus verstopt zijn in God.
Zoals je je kunt verstoppen voor de vijand in een rots of in een kasteel, zo zijn wij veilig in God. Dat is toch heel bijzonder, maar goed om te weten. Dat geeft rust.

David heeft aan het einde van zijn leven ook rust. Er is geen oorlog meer en de Heere God heeft beloofd dat er altijd iemand van zijn familie koning zal zijn in Israël.

Salomo

Wanneer David oud is, wordt zijn zoon Salomo tot koning gezalfd. Wanneer Salomo koning is, zoekt de Heere God hem op en zegt dat hij alles mag vragen wat hij wil.
Dat is toch wat. Wat zou jij vragen? Veel geld of iets anders?
Salomo zegt: Ik ben nog zo jong en ik weet nog niet veel. Ik wil graag wijsheid zodat ik het verschil weet tussen goed en kwaad.
Weet je nog de Eva at van de boom van de kennis van goed en kwaad? Zij was toen ook nog te jong om met deze kennis om te gaan. Wij moeten dat ook leren door gehoorzaamheid aan het Woord van God.

De koning was in die tijd ook een rechter en moest dus ook rechtspreken bij moeilijke ruzies.
De Heere God is blij met dit antwoord. Salomo wil graag een goede koning zijn. Als beloning krijgt hij ook nog grote rijkdom en eer.

Salomo hoeft geen oorlog te voeren. Hij mag wel een tempel bouwen voor de Heere God. Eerst was er de tabernakel, dat was een tent die je uit elkaar kon halen en makkelijk mee kon nemen. Het volk Israël nam de tabernakel mee in de woestijn en hij stond in het beloofde land.
Maar David wilde al een tempel bouwen en had alle spullen ervoor bij elkaar gebracht, maar die had te veel oorlog gevoerd. Salomo mag wel de tempel bouwen. Het werd een prachtig gebouw.

Salomo had alleen vrede. Dan denken we aan Christus wanneer Hij terug zal komen. Dan is er duizend jaar vrede, omdat de satan duizend jaar gevangen zit.

Maar Salomo was niet helemaal goed bezig. Hij had duizend vrouwen en die vrouwen dienden afgoden. En Salomo deed daaraan mee. De Heere God had met Salomo gesproken. Salomo wist Wie God was en toch ging hij bidden tot beelden. Daarom gaf God straf. Het land zou verdeeld worden in twee stukken. Na Salomo kwamen er dus twee koningen. Eén voor het deel dat Israël werd genoemd en één voor het deel dat Juda werd genoemd.

Het volk Israël kwam van de twaalf zonen van Jakob. De kinderen van iedere zoon worden een stam genoemd. Er zijn dus twaalf stammen van Israël. Wanneer het land verdeeld wordt in twee delen heeft Israël 10 stammen en Juda 2 stammen.

De koningen van Israël

De koningen van Israël waren niet altijd de zoon van de vorige koning. De eerst koning begon al gelijk met afgodsbeelden neer te zetten, omdat hij bang was dat het volk naar Jeruzalem zou gaan waar de mooie tempel van Salomo stond en waar God was.

Eigenlijk kunnen we heel kort zijn over deze koningen. Er was er geen één die goed was. Geen één was gehoorzaam aan de Heere God. Hoe verdrietig is dat.

De koningen van Juda

Bij de koningen van Juda was ongeveer de helft goed en de helft slecht. De koningen van Juda waren allemaal familie van David. Dus het was altijd de zoon van de koning die weer koning werd. Dat had de Heere God beloofd aan David. De Heere Jezus is ook van de familie van David.

Slechte koningen

De slechte koningen luisterden niet naar de Heere God. Ze bidden tot afgoden. Ze zijn slecht voor het volk.

Goede koningen

Wanneer er een goede koning kwam, werden de afgodsbeelden weggedaan. De tempel werd weer schoongemaakt en gebruikt voor de dienst aan God. Het ging dan ook goed met het volk, want er kwam rust in het land.

Maar eigenlijk gaat het dan toch op het eind fout. Ook de goede koningen vertrouwen meer op zichzelf dan op de Heere God. Je ziet dat de zonde van het begin, de hoogmoed, toch altijd weer terugkomt.

Het is heel moeilijk wanneer je iets goed kan en mensen vinden dat knap om dan toch gewoon te blijven. We zijn niet meer dan een ander. En we zijn zeker niet belangrijker. Alles wat we kunnen, is genade van God. Hij moet altijd de eer krijgen en we moeten Hem voor alles danken.

Ballingschap

De Heere God stuurt zijn profeten naar de koningen. Profeten zijn mensen die door God uitgekozen worden om Zijn Woord te spreken. De Heere God spreekt dan niet meer Zelf met de koning, zoals bij David en Salomo, maar via de profeet.

De profeten waarschuwen steeds dat er straf zal komen als de koning ongehoorzaam is aan de Heere God en tot afgoden bidt.

De straf is dat er een vijand komt die het volk meeneemt uit het beloofde land. Dat noemen ze ballingschap. Eerst wordt Israël, de tien stammen, uit het beloofde land weggevoerd naar Assyrië. Deze stammen zijn nooit meer teruggekomen. Er woonde misschien nog een enkeling, maar niet meer de hele families.

Het andere gedeelte Juda was nog wel in het land. Ze zagen dat de andere stammen weggevoerd waren, maar ze zagen dat niet als een waarschuwing. Vooral de laatste koningen waren alleen maar slecht.
De koningen dachten: wij zijn het volk van God, dus Hij zal ons wel helpen.
God zou ook helpen, maar dan moesten ze wel gehoorzaam zijn en God aanbidden.

Er kwamen profeten om te waarschuwen, maar die werden gevangen gezet. Dan moet het volk van de twee stammen, de Joden, in ballingschap naar Babel.
70 jaar zou de ballingschap duren, omdat ze zich niet aan de regels van God hadden gehouden en 70 keer geen rustjaar voor het land hadden gehouden.

Verwoest

De koning van Babel steelt alle mooie spullen uit de tempel en de tempel en de paleizen worden met vuur verbrand. De muren van Jeruzalem worden afgebroken.

Je kunt het artikel ook downloaden:

De illustraties komen van de site https://www.gospelimages.nl/
Beschikbaar gesteld door Evangeliegemeente van Jezus Christus te Oud-Beijerland - www.kaleo.nl