De site layout is nu ook aangepast naar de hogere versie van ons Content Management Systeem.
Komt u dingen tegen die niet goed werken meld het aan de webmaster.

In Psalm 139 stelt David zijn hele hart open voor de HEER. Vol overgave belijdt hij: “Heer U doorgrondt en kent mij”. Hij beseft heel goed dat de HEERE hem kent en liefheeft. Met al zijn wegen is Hij vertrouwd. De HEERE omgeeft hem, al van jongs af aan. Ja, vanaf zijn prilste begin zag Hij David. In een boek van de HEERE is dit vastgelegd (vs. 16). Gods ontwerp als mensje, groeiend in de buik van zijn moeder, is daarin beschreven.

In deze Psalm zegt hij tegen de HEER: “Uw ogen zagen mijn ongevormd begin“, mijn golem (Hebreeuws). De Engelse vertaling zegt substantie. We herkennen in dit woord het embryo. De HEERE zag hoe David tot ontwikkeling kwam. Dit proces verloopt, zoals David het beschrijft, volgens een ordening, een ontwerp dat zich ontplooit in dagen. Voordat zijn moeder zwanger was, was zijn ‘golem’ al in dat boek beschreven. ”Uw ogen hebben mijn ´ongevormd begin´ (golem) gezien, en zij alle werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet één van hen bestond” (vs. 16). David specificeert: “Ú hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven” (vs. 13). En: “Mijn beenderen waren voor U niet verborgen,  toen ik in het verborgene gemaakt ben en geborduurd werd in de laagste plaatsen van de aarde” (vs. 15). (‘Laagste plaats’ staat voor baarmoeder, zie Ps. 22:11; 71:6).